
قانون موافقتنامه همکاری در زمینه پیشگیری و واکنش به شرایط اضطراری در دریای خزر |
ماده واحده – موافقتنامه همکاری در زمینه پیشگیری و واکنش به شرایط اضطراری در دریای خزر مشتمل بر یک مقدمه و بیست و دو ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود. |
تبصره – رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اجرای این موافقتنامه الزامی است. |
بسم الله الرحمن الرحیم |
دولتهای جمهوری آذربایجان، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری قزاقستان، فدراسیون روسیه و ترکمنستان که از این پس «طرفها» نامیده می شوند؛ |
ماده ۱ – تعاریف |
ماده ۲ – حیطه شمول |
۱ – این موافقتنامه، همکاری میان طرفها در صورت بروز شرایط اضطراری با منشأ طبیعی و انسانی در دریای خزر را تنظیم می نماید. |
۲ – این موافقتنامه به منظور پیشگیری و یا واکنش به شرایط اضطراری در دریای خزر در صورتی اعمال خواهد شد که یک طرف به تنهایی نتواند با آن مقابله کند. در چنین شرایطی، طرف مزبور حق دارد از طرف یا طرفهای دیگر درخواست کمک نماید. |
ماده ۳ – اصول |
ماده ۴ – شکلهای همکاری |
ماده ۵ – مقامهای صلاحیتدار |
۱ – طرفها، مقامهای صلاحیتدار زیر را به منظور اجرای این موافقتنامه تعیین می نمایند: |
۲ – در صورت تعیین مقام صلاحیتدار دیگر یا تغییر نام آن، طرف مربوط، امین اسناد را جهت اطلاع رسانی به طرفهای دیگر آگاه خواهد کرد. |
ماده ۶ – درخواست امداد رسانی |
۱ – امداد رسانی براساس درخواست کتبی یک طرف صورت می گیرد. در موارد استثنائی درخواست ها می تواند به صورت شفاهی و با تأیید کتبی بعدی ارائه گردد. طرف درخواست کننده اطلاعات زیر را در درخواست امداد رسانی مشخص خواهد کرد: |
۲ – طرف درخواست شونده در اسرع وقت، طرف درخواست کننده را از امکانات خود، میزان و شرایط کمکها یا عدم امکان تأمین کمک آگاه خواهد کرد. |
۳ – طرف درخواست کننده در حد امکان اطلاعات مذکور در بند (۲) این ماده را به روز می نماید و فوری آن را به طرف تأمین کننده انتقال خواهد داد. |
ماده ۷ – هماهنگی و تعامل در هنگام شرایط اضطراری |
۱ – در قلمرو طرف درخواست کننده، هماهنگ سازی، مدیریت و کنترل عملیات گروههای امدادرسان توسط مقام صلاحیتدار طرف درخواست کننده از طریق رؤسای گروهها صورت می پذیرد. |
۲ – طرف درخواست کننده اطلاعات به موقع را در مورد وضعیت منطقه شرایط اضطراری، محل مرکز واکنش به شرایط اضطراری و مترجمان، در اختیار رؤسای گروههای امداد رسان قرار خواهد داد. همچنین طرف درخواست کننده از امنیت و ایمنی گروههای امدادرسان اطمینان حاصل نموده و مرکز بهداشتی و تجهیزات ارتباطاتی را در اختیار آنها قرار خواهد داد. |
۳ – مدت اقامت گروههای امدادرسان در قلمرو کشور طرف درخواست کننده براساس توافق طرفهای ذی ربط تعیین خواهد شد. |
۴ – پس از اتمام عملیات واکنش، رئیس گروه امدادرسان گزارشی را در رابطه با فعالیت گروه خود در واکنش به شرایط اضطراری و نتایج کار به مقام صلاحیتدار کشور طرف درخواست کننده ارائه خواهد داد. |
ماده ۸ – گذر |
۱ – کشور طرف گذری، گذر گروههای امدادرسان، تجهیزات و وسایل امدادی از طریق قلمرو خود را طبق قوانین ملی خود و قواعد حقوق بین الملل تسهیل خواهد نمود و اقدامات اداری و حقوقی لازم را در زمینه های کمک به موارد زیر اتخاذ می نماید: |
۲ – طرف تأمین کننده کشور طرفهای گذری را از مسیر جابه جایی گروههای امدادرسان و مسیرهای ارسال تجهیزات و وسایل امدادی آگاه خواهد کرد. |
ماده ۹ – نحوه ورود، خروج و اقامت گروههای امداد رسان در قلمرو کشور طرف درخواست کننده |
۱ – پیش از رسیدن گروه امدادرسان به قلمرو کشور طرف درخواست کننده و یا کشور گذری، مقام صلاحیتدار طرف تأمین کننده فهرست اعضای گروه را با درج مشخصات و اسناد هویتی آنها به طرف درخواست کننده یا کشور گذری ارسال خواهد کرد. |
۲ – طرف درخواست کننده و کشور گذری، طبق قوانین ملی و تعهدات بین المللی خود، ترتیباتی را برای تشریفات ورود و خروج اولویت دار برای گروههای امدادرسان طرف تأمین کننده برقرار خواهند کرد. |
۳ – ورود اعضای گروه امدادرسان به قلمروی طرف درخواست کننده یا کشور گذری و خروج از آن، از طریق مبادی ورودی مورد توافق طرفها با استفاده از اسناد هویتی معتبر به رسمیت شناخته شده توسط کشور طرف درخواست کننده و کشور گذری انجام خواهد شد. |
۴ – در صورت لزوم طرف درخواست کننده و کشور گذری، روادید اعضای گروههای امدادرسان را در اسرع وقت صادر خواهند کرد. |
۵ – نحوه حمل و نقل سگهای نجات به عنوان بخشی از گروه امدادرسان و اقامت آنها در قلمروی کشور طرف درخواست کننده و کشور گذری طبق قواعد قرنطینه طرف درخواست کننده و کشور گذری تعیین خواهد شد. |
۶ – اعضای گروههای امدادرسان در زمان اقامت خود در قلمروی کشور طرف درخواست کننده و کشور گذری، قوانین ملی کشورهای مربوط را رعایت خواهند کرد. |
۷ – طرف درخواست کننده هر گونه مساعدتی را برای ورود هر چه سریعتر گروههای امدادرسان، تجهیزات و وسایل امدادی به منطقه شرایط اضطراری به عمل خواهد آورد. |
۸ – گروههای امدادرسان باید برای فعالیت مستقل طی مدت حداقل هفتاد و دو ساعت از لحظه ورود به محل شرایط اضطراری آمادگی داشته باشند. پس از مدت هفتاد و دو ساعت، طرف درخواست کننده منابع لازم برای کارگروه امدادرسان را تأمین خواهد نمود، مگر آنکه به گونه دیگری توسط طرفها توافق شده باشد. |
۹ – طرف درخواست کننده امنیت غذایی و وسایل زندگی اولیه ای که در اختیار گروه امدادرسان قرار گرفته است را تضمین می نماید. |
ماده ۱۰ – استفاده از حمل و نقل هوایی |
۱ – جابه جایی گروههای امدادرسان، تجهیزات و وسایل امدادی را می توان از طریق هوایی انجام داد. |
۲ – در صورت اتخاذ تصمیم مبنی بر استفاده از حمل و نقل هوایی، مقام صلاحیتدار کشور طرف تأمین کننده، نوع و علائم پروازی هواپیما، مسیر پرواز، فرودگاه مقصد، تعداد اعضای خدمه پرواز، فهرست مسافرین با ذکر جزئیات وظیفه آنها و توصیف بار را به آگاهی طرف درخواست کننده و کشور گذری می رساند. |
۳ – پروازها طبق قواعد سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) و قوانین ملی کشور طرفها صورت خواهد گرفت. |
۴ – هواپیمای کشور طرف تأمین کننده که به موجب این موافقتنامه در اقدامات واکنش مشارکت دارد از هر نوع پرداخت مالیات برای پرواز، فرود، برخاستن و توقف در زمان اقامت و خدمات ناوبری طرف درخواست کننده و طرفهای گذری معاف خواهد بود. |
۵ – بازپرداخت هزینه های مربوط به سوخت و خدمات تعمیر و نگهداری هواپیمای کشور طرف تأمین کننده براساس توافق طرفهای مربوط صورت می گیرد. |
ماده ۱۱- استفاده از حمل و نقل دریایی |
۱ – جابه جایی گروههای امدادرسان، تجهیزات و وسایل امدادی را می توان از طریق حمل و نقل دریایی انجام داد. |
۲ – در صورت اتخاذ تصمیم مبنی بر استفاده از حمل و نقل دریایی، مقام صلاحیتدار کشور طرف تأمین کننده، نوع شناورها، تعداد اعضای خدمه، فهرست مسافرین با ذکر وظیفه آنها و توصیف بار را به آگاهی طرف درخواست کننده می رساند. |
۳ – شناور کشور طرف تأمین کننده که به موجب این موافقتنامه در اقدامات واکنش مشارکت دارد از هر نوع پرداخت عوارض بندری کشور طرف درخواست کننده معاف خواهد بود. |
۴ – بازپرداخت هزینه های مربوط به سوخت و خدمات تعمیر و نگهداری شناور کشور طرف تأمین کننده براساس توافق طرفهای مربوط صورت خواهد گرفت. |
ماده ۱۲ – ورود، خروج و گذر تجهیزات و وسایل امدادی |
۱ – رئیس گروه امدادرسانی فهرست تجهیزات و وسایل امدادی با هدف واکنش به شرایط اضطراری را که مقامهای صلاحیتدار کشور طرفهای تأمین کننده و درخواست کننده در مورد آن توافق کرده اند و وارد شده است، به مقامهای گمرکی کشور طرف درخواست کننده و کشور گذری ارائه خواهد کرد. |
۲ – تجهیزات و وسایل امدادی که به موجب این موافقتنامه وارد یا خارج می شوند، از تمامی عوارض گمرکی، مالیات ها و دیگر عوارض معاف خواهند بود. |
۳ – ترخیص گمرکی تجهیزات و وسایل امدادی طبق قوانین کشور طرفها و با اولویت صورت می پذیرد. |
۴ – پس از اتمام کار امدادرسانی، تجهیزاتی که به قلمروی کشور طرف درخواست کننده وارد شده اند (به استثنای آنهایی که کاملاً مصرف شده اند یا از بین رفته اند) توسط طرف تأمین کننده خارج خواهند شد. امحاء یا مصرف کامل تجهیزات و نیز توزیع وسایل امدادی در بین اشخاص آسیب دیده توسط مقام صلاحیتدار کشور طرف درخواست کننده مستند خواهد شد. چنانچه بنابر شرایطی خاص، امکان خارج ساختن تجهیزات نباشد ترتیب انتقال آنها به طرف درخواست کننده حسب مورد براساس توافق طرفها، انجام خواهد شد. |
ماده ۱۳ – حفظ اطلاعات |
ماده ۱۴ – هزینه های امدادرسانی |
۱ – براساس توافق طرفها، امدادرسانی می تواند به صورت بلاعوض یا همراه با بازپرداخت صورت بگیرد. |
۲ – طرف درخواست کننده می تواند درخواست امدادرسانی خود را در هر زمانی از طریق آگاه ساختن طرف تأمین کننده لغو نماید. اگر امدادرسانی به صورت همراه با بازپرداخت صورت پذیرد، طرف تأمین کننده حق دارد بازپرداخت هزینه های انجام شده تا لحظه لغو درخواست امدادرسانی را مطالبه نماید. |
۳ – پوشش بیمه اعضای گروه امدادرسان توسط طرف تأمین کننده صورت می پذیرد. هزینه های بیمه ای در صورت امدادرسانی از نوع همراه با بازپرداخت، جزء هزینه های کلی امدادرسانی محسوب نمی شود و قابل بازپرداخت نیست. |
۴ – در صورت امدادرسانی به صورت همراه با بازپرداخت، ظرف مدت یک هفته پس از اتمام عملیات واکنش به شرایط اضطراری، مقام صلاحیتدار کشور طرف تأمین کننده، حجم امدادرسانی را به آگاهی مقام صلاحیتدار طرف درخواست کننده خواهد رساند. |
۵ – در صورت امداد رسانی به صورت همراه با بازپرداخت، مقامهای مربوط کشور طرف درخواست کننده و تأمین کننده ظرف مدت یک ماه از تاریخ اتمام عملیات واکنش به شرایط اضطراری، پیش نویس سند دوجانبه ای را در مورد هزینه های امداد رسانی تنظیم خواهند کرد که حاوی اطلاعاتی در مورد علل و ویژگی شرایط اضطراری می باشد. بازپرداخت هزینه ها توسط طرف درخواست کننده در طی مدتی که به توافق طرفها رسیده است براساس سند دوجانبه هزینه های امداد رسانی صورت می پذیرد. |
ماده ۱۵ – جبران خسارت در هنگام امداد رسانی |
۱ – خسارتی که توسط اعضای گروه امداد رسانی به اشخاص حقیقی یا حقوقی در قلمروی کشور طرف درخواست کننده در حین انجام وظایف به موجب این موافقتنامه وارد می شود توسط طرف درخواست کننده طبق قوانین کشور طرف درخواست کننده جبران خواهد شد. |
۲ – چنانچه خسارتی از سوی اعضای گروه امداد رسان به اشخاص حقیقی یا حقوقی در قلمروی کشور طرف درخواست کننده به صورت عمد یا به دلیل بی احتیاطی وارد شود و موضوع از سوی مقامهای ذی ربط کشور طرف درخواست کننده اثبات گردد، مقامهای صلاحیتدار کشور طرفهای درخواست کننده و تأمین کننده، اطلاعات مربوط را مبادله و اقداماتی را برای جبران خسارت وارده طبق توافق طرفهای مربوط به عمل خواهند آورد. |
ماده ۱۶ – ارتباط با دیگر پیمان های بین المللی |
ماده ۱۷ – ارتباط با رژیم حقوقی دریای خزر |
ماده ۱۸ – حل و فصل اختلاف |
ماده ۱۹ – اضافات و اصلاحیه ها |
ماده ۲۰ – امین اسناد |
ماده ۲۱ – لازم الاجراء شدن |
ماده ۲۲ – انصراف از عضویت در موافقتنامه |
این موافقتنامه در شهر آستاراخان در تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۴ (۷ مهر ۱۳۹۳) در یک نسخه اصلی به زبانهای فارسی، آذربایجانی، قزاقستانی، روسی، ترکمنی و انگلیسی تنظیم شده است که همه متنها از اعتبار یکسان برخوردارند. در صورت بروز اختلاف، در تفسیر متن انگلیسی ملاک خواهد بود. |
نسخه اصلی این موافقتنامه برای امین اسناد فرستاده خواهد شد که تصویرهای تأیید شده این موافقتنامه را به طرفها ارسال خواهد کرد. |
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و بیست و دو ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و هشتم تیرماه یکهزار و سیصد و نود و شش مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۱ /۵ /۱۳۹۶ به تأیید شورای نگهبان رسید. |
علی لاریجانی |
Leave a Reply