خواستگاری اینترنتی

یکی از راه هایی که امروزه برای ارتباط دختر و پسر با انگیزه های مختلف از جمله به هدف ازدواج شایع شده، چت است. در این زمینه گفتنی است، اصل چت در صورتی که منتهی به گناه نشود اشکال ندارد، ولی با توجه به حساسیت مسئله همسرگزینی و شرایط فراوانی که احراز آنها لازم است، از این طریق مشکل به نظر می رسد، مگر این که در مراحل بعدی در مورد او تحقیقات رسمی صورت گیرد و مطمئن شوید که همسر مورد نظر خود را یافته اید. از آنجا که ازدواج نقطه عطف زندگی است و خوشبختی و بدبختی انسان تا حدود زیادی بستگی به موفقیت و یا شکست در این امر مهم و حیاتی است بهتر آن است در انتخاب همسر و شریک زندگی بیشتر دقت کرد و تا زمانی که از شایستگی و لیاقت وی اطمینان پیدا نکرده ایم، اقدام صورت نگیرد.

بنابراین اگر آشنایی تان در سطح همان چت است به نظر نمی رسد برای چنین تصمیم سرنوشت سازی، کافی باشد چون خطا و انحراف و غیرواقعی بودن اطلاعات در این روش بسیار بالاست. افزون بر این، اطلاعات به دست آمده اگر صحیح هم باشد کافی نیست و تمام نیازهای اطلاعاتی را جواب نمی دهد و تحقیق بیشتری در این زمینه لازم و ضروری است و با مراجعه مستقیم و حضوری به خانواده وی و اطلاع از سطح فرهنگی اجتماعی، دینی و اخلاقی او و خانواده اش لازم است اطمینان بیشتری حاصل نمایید و نیز با شناسایی دوستان نزدیک و نیز کسب اطلاع از همکلاسی ها و یا همکاران و محل زندگی او میزان آشنایی تان را بیشتر کنید. به طور کلی با چشمی باز و آگاهی کامل از وضعیت وی و خانواده شان اقدام به چنین عمل مهم و سرنوشت سازی کنید تا در آینده دچار پشیمانی نشوید و نگویید: «ای کاش تحقیق بیشتری می کردم». بنابراین توصیه می شود برای انتخاب همسر و شریک زندگی برای یک عمر، ابتدا ملاک ها و معیارهای همسر لایق و شایسته را مطالعه کنید و از والدین محترم تان نیز کمک بگیرید و نظرات مشورتی آنها را نیز بشنوید.

در عین حال، شما خوب می دانید خاستگاه این شیوه خواستگاری از فرهنگ غرب است که از بین رفتن پایه بنیادین خانواده، پای بند نبودن به ارزش های دینی در همه عرصه های زندگی مهم ترین مشخصه آن است. طبق اظهار نظر برخی جامعه شناسان، درغرب ازدواج به معنی زن و شوهر شدن از راه شرعی و یا قانونی با هدف زندگی طولانی با یکدیگر در حال نسخ شدن است و شکل جدیدی از کنار هم زندگی کردن زن و مرد رواج یافته که هیچ سنخیتی با فرهنگ حاکم بر کشورهای اسلامی ندارد. در این نوع ازدواج زن و مرد به عنوان زن و شوهر مورد خطاب قرار نمی گیرند بلکه با عنوان شریک نزدیک ^[i] یاد می شود. حاکمیت چنین فرهنگی سبب می شود آسیب هایی را برای ازدواج اینترنتی به دنبال بیاورد به عنوان نمونه می توان به ارائه اطلاعات غلط توسط یکی از طرفین به دیگری هنگام آشنایی و خواستگاری اشاره کرد. بنابراین چگونه می توانید به اطلاعات طرف مقابلتان اعتماد کنید؟! از آن جا که معمولًا وقتی از طریق چت ارتباط برقرار شد به تدریج بیشتر شده و زمینه علاقه به یکدیگر فراهم می شود و چه بسا به وابستگی بیانجامد و در صورتی که بخواهید اطلاعات داده شده را در جلسه حضوری مورد بررسی قرار دهید و تصمیم گیری کنید، چه بسا تصمیم گیریتان تحت تأثیر همان عشق و علاقه قبلی باشد و نتوانید واقعیت را آن گونه که هست مشاهده کرده و تصمیم عاقلانه و واقع بینانه بگیرید.

خلاصه این که انتخاب همسر از طریق چت، راه مطمئن معقولی نمی تواند باشد. بهترین راه این است که موضوع را با خانواده ها مطرح کنید و از تجربه ایشان استفاده کنید. وجود علاقه میان شما نباید مانع تحقیق در مورد شخصیت و خانواده ایشان و در نظر گرفتن حقایق شود. عشق پاک در رتبه پس از عقل قرار دارد، نه قبل از آن و نباید دل انسان قبل از عقلش به کسی تعلق پیدا کند. اگر دل سبقت بگیرد کار محاسبات عقلی دشوار می شود. راه صحیح آن است که عقل آزادانه فعالیت محاسباتی و مصلحت سنجی خویش را انجام دهد و در صورتی که پاسخ مثبت داد، آن گاه دل فعالیت احساسی خودش را داشته باشد و علاقه و محبت امکان بروز و ظهور بیابد. همچنین دیر شدن ازدواج نباید باعث شود انسان به هر کسی بدون توجه به وجود حداقل معیارها در او، پاسخ مثبت دهد. این کار، می تواند مشکلات زیادی را در زندگی آینده انسان ایجاد کند.

پی نوشت

[i] Partner .